Sunday, 27 January 2013

Б.Сарантуяа: “Загийн алим” киноныхоо дууг өөрөө дуулж клип хийлгэнэ

"Загийн алим" киноны Агий­маа­гийн дүрээр олондтанигд­сан Б.Сарантуяатай ярилцлаа. Тэрээр одоо МҮОНТВ-ийн "ММ" агентлагт ассент найруу­лаг­чааражиллаж байна. 

-Та мэргэжлийн жүжигчин биш ч хэд хэдэн кинондтоглосон байх аа?
-Тийм. Гэхдээ дөрвөн кинонд тоглосон. Анхны кино маань "За­гийн алим" байсан юм. Би "Загийн алим", "Их замын тоос" кинонуудад гол дүр бүтээсэн бол "Би чамд хайртай", "Амьдралын нахиа" киноны туслах дүрд тоглосон. 

-"Загийн алим" кинонд тоглох үедээ оюутан байв уу?
-Тэр үед би Дээд шүүхэд ажил­лаж, оройгоор хуулийн сургуульд сур­даг байлаа. Нэг удаа  авто­бу­санд суух гээд буудал дээр зогсч бай­тал сахалтай нэг хүн намайг ха­раад болдоггүй. Би дотроо "Энэ ах яагаад байгаа юм бол доо" гэж бо­доод автобусанд суулаа. Гэтэл өнөө хүн чинь намайг дагаад тэр ав­тобусанд суучихлаа. Намайг буу­сан чинь бас дагаад буучихлаа. "Хөгшин, нас тогтсон хүн байж на­даар яах гээд байгаа юм бол" хэ­мээн дотроо жаахан жийрхсэн. Тэг­сэн тэр хүн маань кино най­руу­лагч Аюуш ах байж билээ. Аюуш гуай "Нөөц жүжигчид хэрэгтэй байдаг юм аа. Чамайг сая нэлээд ажиг­ла­лаа. Ахдаа хаягаа хэлээч. Проб гэж шалгалт авдаг юм. Хэрвээ тэнцвэл чамайг кинонд тоглуулна" гэлээ. Энэ яриа 1984 оны гуравдугаар сарын үед болсон юм. Тэгээд дараа зун нь зурга­ду­гаар сарын эхээр Аюуш ах манай ажил дээр ирээд "Одоо чиний хэрэг болоод байна. "Загийн алим" гэдэг кино хийх гэж байна" гэж билээ. Ингээд анхныхаа кинонд тоглосон доо. 

-Шууд л гол дүрд тог­лочих­сон хэрэг үү?
-Анх уг кинонд гардаг геологийн инженер Сүрэнгийн дүрд сонгогд­сон юм. Натурт гарчихсан байсан чинь Соёлын яамнаас гол хоёр дүр болох Агиймаа, Ханбүргэдэд тог­лох жүжигчидийг солих хэрэгтэй гэсэн. Тэгээд дахиад пробонд орсон. Тэгж л Агиймаагийн дүрд тоглосон доо. 
Угаасаа  би чинь урлагийн чиглэлийн хүн биш. Манай удам сударт ч урлаг уран сайхны хүн байхгүй. Аз л таарсан хэрэг. Са­наанд­гүй Агиймаагийн дүрд тэнц­сэн юм. Агиймаагийнхаа дүрд тоглочихоод дараа нь нэг хэсэг Кино үйлдвэрээр эргэлддэг ажил­тай боллоо. Нэг өдөр тэр хавиар явж байтал Уртнасан, Сэлэнгэ­сүрэн гуай хоёр намайг харцгаа­гаад л "Энэ охин ийм, тийм юм" гээд хоорондоо шивэр авир хийж бай­на. Би яахав "Ямар юмыг нь буруу хийчихсэн юм бол" гэж эмээгээд зогсч байтал намайг дуудлаа. Очсон чинь "Их замын тоос" гэдэг киноны проб авч байна гэлээ. Ингээд пробонд ороод сонгогд­­сон юм. Ингэж л  хоёр кинонд дараалан тоглосон.

Алтан үеийн жүжигчид залуу байхдаа тоглосон киногоо одоо үзэхээр эмээж, санаа зовдог тал бийгэсэн. Харин таны хувьд?
-Найруулагчийн мэргэжлээр ажиллаж байгаа учраас тоглосон киногоо одоо үзэхээр "Энэ хэсэгт миний харц иймэрхүү байх хэрэгтэй байж. Тэрийгээ тэгдэг байж дээ" гэх мэтээр өөр дээрээ шүүмжлэлтэй ханддаг.  Тухайн үед хуулийн мэргэжилтэн жүжигчин бус хүн байсан болохоор кинонд жү­жиг­лэлт гэхээсээ илүүтэй өөрийн­хөө байгаагаар л тоглочихсон. Най­руу­лагч надад "Одоо чи ингэж хийнэ шүү" гэж хэлэхэд түүнийг нь олон дахин хэлүүлэхгүй шууд л гүйцэтгэж байсан. Өөрийнхөө бай­гаа­гаар тоглосон болохоор хүнд их хүрсэн юм болов уу. "Загийн алим"-ын Агиймааг хүмүүс сайн мэддэг юм байна лээ.

-"Их замын тоос" киноны Чимгээгийн дүр хүмүүст нэлээд хүрсэн байх шүү?
-Найруулагч маань "Одоо Агий­маа­гаас өөр дүр гаргана шүү. Агий­маа биш.  Чим­гээг гаргах хэрэгтэй" гэсэн. Харин Чим­гээ­гийн дүрд тоглохдоо жүжиг­лэлт гаргаж эхэл­сэн шүү. Өөрөөр хэлбэл жүжигчний хэмнэлд орж эхэлсэн гэх үү дээ.  "Амьдралын нахиа" кинон дээр бол айлгүйтээд, жинхэнэ жүжиглэж эхэлсэн дээ. Гэхдээ тэр үед миний эргэн тойронд алтан үеийн мундаг жүжигчид байсан болохоор надад зааж зөвлөнө. Чин сэтгэ­лээ­сээ их тусалцгаадаг байсан юм. 

-"Загийн алим" кинон дээр Ханбүргэд Агиймааг нэг их айхав­­­тар алгаддаг хэсэг нь хү­мүү­сийн сэтгэлдүлдсэн бай­даг...
-Би жинхэнээсээ алгадаач гэж гуйсан юм. Алгадах, цохих үйлдэл чинь дандаа хуурамчаар явдаг. Гэхдээ битгий чанга алгадаарай гэсэн. Тэгвэл би амархан уйлах юм шиг санагдсан. Одоогийнх шиг ну­лимс гаргах элдэв төрлийн бодис энэ тэр байгаагүй. Тэгээд ганцхан ал­га­­дуу­лаад л уйлсан даа.  Сэлэн­гэ­сүрэн найруулагчаас магтаалын сай­хан үг мөн ч их сонсдог байж билээ.  

-Хуулийн салбараас, телеви­зийн урлагт ороход кино танд нөлөөлөв үү?
-Тэгсэн. Нууцын чиг­лэ­лээр Бат­лан хамгаалах яаманд ажиллаж байсан. Тэгээд ерэн хэдэн онд орон тооны цомхотголоор ажлаа­саа гарсан. Тэгтэл "Монгол кино" нэгтгэ­лийн захирал Ж.Солонго надад захирлын туслахын ажил санал болгосон. Бас Кино урлагийн дээд сургуулийн сургал­тын албанд нэг хэсэг ажилласан. Тэр үеэс суралцъя, өөрийгөө бо­ловс­руулъя гээд "Харцага" дээд сургуулиас салбарласан "Зам­буу­лан" дээд сургуулийн найруу­лаг­чийн ангид элсэн орсон юм.  

-Үндэсний телевизэд хэзээ­нээс ажиллах болов?
-Телевиздээ 2000 оноос хойш ажиллаж байна даа.

-Дунд сургуулиа хаана төгссөн бэ?
-Нийслэлийн 18 дугаар сур­гуу­лийг төгссөн. Манай төгсөлтийнхөн чинь 75 дугаар сургуулийн анхны төгсөлт гэж явдаг юм. 

-Танай аав, ээж аль нутаг усны хүмүүс вэ?
-Манай аав Дорнодын хүн. Аав маань Н.Багабанди гуайн үйлдвэр­лэлийнх нь багш байсан шүү дээ. Нэрийг нь Бишаанз гэдэг. Одоо бурхны оронд заларсан даа. Хү­мүүс манай аавыг Хятад юм уу гэдэг байсан. Уг нь Түвд нэр л дээ. Айлын ганц хүү байсан. Лам нарын уншла­гад энэ үг их гардаг. Орчуул­бал эмч гэсэн утгатай. Харин ээж маань Төв аймгийн хүн. Ээжийг  Отгон­хишиг гэдэг байсан. Би өөрөө Төв аймагт төрж, хотод өссөн. Ком­би­натын унаган хүүхэд.  

-Нөхрийг тань бас телевизийн хүн гэж сонссон юм байна?
-Манай нөхөр телевизийн инже­нер мэргэжилтэй. Д.Бол­баа­тар гэдэг хүн бий. Манайх гурван хүүхэдтэй. Бага охин маань гурван настай. Дунд хүү арваннэгдүгээр ангийн сурагч. Харин ууган охин маань гуч хүрч байгаа. "Жи мобайл"-д ажил­ладаг юм. Зээ охин маань их том болсон, тавдугаар ангийн сурагч бий. Ийм л өнөр өтгөн айл. Би чинь арванхоёр настайдаа ээжээсээ өнчирсөн. Аав минь дахиж  хүнтэй  суугаагүй, дүү бид гурвыг аав минь ганцаараа өсгөсөн дөө. Айлын том нь боло­хоор аавдаа тус нэмэр болдог ганц охин нь байлаа. Бүх­нийг багаасаа өөрөө бие даан шийдвэрлээд сурчихсан болохоор гэрийнхээ бүх асуудлыг нөхөртэйгээ зөв­лөх­гүй шийдчихээд, ханиа гомдоочих гээд байдаг талтай. 

-Таньд тав дахь киноны санал ирээгүй юм уу?
-Ирсэн. "Мандухай цэцэн хатан" киноны Борогчингийн дүрд тоглох санал ирсэн. Жигжид гуай намайг сонгосон. Би өөрөө ч их итгэлтэй байлаа. Их ч баярлаж байсан. Гэтэл Жигжид гуайн бие нь муудаад Балжинням гуай тус киног най­руу­ла­хаар болж сонгогдсон бүх жүжиг­чид солигдсон. Тэгээд л би хасагд­чих­сан. Түүнээс хойш "За яршиг, "Мандухай цэцэн хатан"-д тоглож чадаагүй юм чинь дахиж кинонд тоглоод яахав" гэж бодсон доо. Тэрнээс хойш кинонд тоглох санал ирж байсан ч тоглоогүй.

-Дараа нь "Мандухай цэцэн хатан" киног дэлгэцэнд гарахад үзээд юу бодогдож байв?
-Хэрвээ би тоглосон бол илүү сайн тоглох байсан гэж бодогдоод байдаг юм. Гэхдээ Борогчинд тоглосон Энхтуяа чинь мундаг сайн жүжигчин. Арай ч тэгж хэлж болох­гүй байх л даа. Яахав залуу хүний омголон зангаар л  тэгж бодсон хэрэг.
Тэр үед барималч Цэгмэд ми­ний баримлыг бариад уралдаанд ороод тэргүүн байр эзэлж байлаа. Одоо тэр баримал хаана байдаг юм бүү мэд. Зураачид миний зур­гийг их зурдаг байсан шүү. "Чи морин дэл дээр нисч явах хүүхэн" гэцгээдэг байж билээ. Ингэж хэлэ­хээр надад гоё санагдаад "Нээрээ би тийм эрэмгий юм болов уу" гэж хүртэл боддог байсан. 
Тэр үед би "Мандухай цэцэн хатан" кинонд тоглоно гээд маш их ач холбогдол өгч, номын санд сууж түүх хүртэл судалсан шүү.

-Тэр үеийн гомдол тайлагдсан биз дээ. Одоо кинонд тоглох санал ирвэл та хүлээж авах уу?
-Гомдол тайлагдсан. "Загийн алим" киноныхоо дуугаар клип хийдэг юм билүү гэж бодож байна, өөрөө дуулаад шүү дээ. Энэ дууг дуулахад надтай патент энэ тэр гэж булаа­цал­дах хүн байхгүй байлгүй л гэж бодож байна. Киноны санал ирвэл тоглоно. Манай ажлынхан ч на­майг ил гарах цаг чинь болсон гээд байгаа (Инээв). 

-"Загийн алим" кинонд тог­лосны дараа цэргийн ангиу­даас олон захидал ирдэг байсан гэл үү?
-Кинонд тоглосны дараа маш их захиа ирсэн. Цэргүүдээс их захиа ирж байлаа. Тэр үед би нөхөр хүүхэдтэй байсан болохоор хайр сэтгэлээ илчилсэн захианд хариу бичихгүй, харин амжилт хүсч, сэтгэ­лийн дэм өгсөн хүмүүст хариу өгөхсөн гэж хичээдэг байсан юм.
Э.АЛТАНЦЭЦЭГ

No comments:

Post a Comment